Mallorca tot suez
Door: Max IJspeerd
Blijf op de hoogte en volg Max
13 Oktober 2012 | Egypte, Ismailia
13-08-12
Mijn broertje en oma en opa zijn aangekomen op het vliegveld. Terwijl ik nog de boot poets komen hun met de taxi aan. Een dikke knuffel van mn broertje is een leuke begroeting, ik had hem al een maand niet gezien, en als je elkaar normaal gesproken elke dag ziet is dat best lang. In de drie weken dat ze op Mallorca waren zijn we bijna tot de helft om het eiland heen gezeilt. de eerste 2 1/2 weken zijn we stap voor stap naar porto cristo gezeilt, een mooi stadje wat leeft op toerisme. Heb daar veel gezien van hoe de mensen daar wonen en leven. We hebben veel gezwommen, mooie ankerplaatsjes opgezocht en ook Palma ( de Hoofdstad) helemaal verkent. Een bustour die helemaal door Palma gaat hebben we gefilmt, en het kasteel op de berg hebben we bezocht. We hebben van het weer genoten, mn opa is van zn vliegangst af en zo knoeiden we ons door de drie weken heen.
2 dagen voordat ons bezoek terug zou vliegen zeilden we in een dag terug naar palma. Daar hadden we nog wat tijd voor Sightseeing (spel je dat zo?) en dergelijke.
De Dag van vertrek:
Met 2 taxis naar het vliegveld heengereden, waarna oma,opa en alex incheckten. Het duurde niet lang en toen was het al zover, AFSCHEID. maar goed dit afscheid is niet voor altijd maar voor sommige was het wel emotioneel. Mijn kleinste halfbroertje had het er wel even moeilijk mee dat alex weer weg moest, maar het duurde niet lang of het ging weer.
Nadat ons bezoek ons had verlaten bleven we nog 1 week in Palma. In die tijd heb ik veel aan de boot gewerkt (gepoetst, gepoetst, gepoetst en daarna nog even gepoetst)
We hielden ons bezig met het thema piraten in de buurt van Somalië, en nadat ik heel google af had gezocht naar red sea pirates, piracy etc en alleen maar grappen over "een echte schipper vaart ook in de rode zee" en andere tegen ben gekomen ben ik op zoek gegaan naar blogs van zeilers in de buurt van de rode zee. Via via (na uren lezen) kwam ik terecht op de site van Lo Brust, hij organiseert de Vasco da Gama Rally, die gaat dit jaar van Turkeije naar het eind van de rode zee. Papa en ik besloten ons bij te voegen aan de uiteindelijk 15 zeilboten. We moesten wel opschieten, want wij waren nog op mallorca in de zon aan het liggen terwijl de rest warschijnlijk al in turkeije was. We zouden ze dan ook uiteindelijk op cyprus ontmoeten, want dat was sneller. en makkelijker in verband met visa's.
We startten onze reis in een keer van Mallorca naar Sardinië. Dat was een mooi stuk met rustige zee en geen problemen. Op sardinië bleven we niet zo lang, mede omdat we een strakke planning hadden maar ook omdat het daar gewoonweg niet mooi was. De diesel was verschrikkelijk duur en de havens ook, dus 1 nacht rust was genoeg om naar Sicilië te zeilen.
De tocht naar Sicilië was nog net geen ramp, maar er ging wel wat mis. (even licht uitgedrukt)
De eerste nacht naar sicilië geen oog dicht gedaan aangezien we veel wind hadden met een te groot zeil. Toen we hem kleiner wouden maken kon de stuurautomaat het op de eenof ander manier niet meer aan en ging het roer zijn gang, we gingen helemaar de verkeerde kant op waardoor er te veel druk op de maindrop (daar waar het zeil invalt) kwam en die scheurde aan een kant kapot, verder geen ramp maargoed het grootzeil moest nog wel even verkleint worden! 5 uur later begaf de furlex het. (De rol waarmee je het voorste zeil inrolt) we kregen onze fok(voorste zeil) niet meer naar binnen en moesten hem van boven naar beneden op het dek halen. Genoeg actie voor de eerste nacht dacht ik zo.
De tweede dag kwamen we aan in een haven aan de westerse kust van Sicilië. We lieten naar onze furlex kijken en blijkbaar was er niets mis mee, te veel druk op de zeilen zijden ze..
De Maindrop heb ik samen met mn pa gemaakt en zo waren we al gauw weer ready to go. Alleen om midden in de nacht dat allemaal meegemaakt te hebben, was voor mij de eerste keer dat ik EN geen oog dicht heb gedaan EN we een zeil eruit moesten halen.
Vanuit het westen gingen we verder langs de norderlijk gelegen kust richting Vulcano. Onderweg deed de furlex het weer niet, dit keer hadden we het zeil al ingerold, maar kregen we hem er niet meer uit. dus op de motor maar doorgegaan. Toen we voor vulcano het laatste eiland passeerden kregen we te maken met een extreme valwind.
Maar laat ik jullie eerst de windmeter introduceren. De windmeter geeft de snelheid van de wind aan in knopen. (knotes) met 10-15 knopen wind gaan we het snelst, maar afhankelijk van welke kant hij komt sneller of langzamer. Maargoed met 20 knopen wind moeten we onze zeilen al kleiner maken anders gaat de boot té schuin en stuurt de stuurautomaat heel zwaar, komt er te veel druk in het zeil etc. Maargoed toen we langs dat eiland gingen hadden we eerst 28 kts , toen 18 kts, daarna 50 kts!! en toen 2!! heel apart.
Op Vulcano Stond een vulkaan ( vandaar die naam gok ik maar even). Maar voordat we ook maar een stap op land hadden gezet kwamen ons alweer de problemen tegemoet. We wouden gaan ankeren, alleen ons anker zette zich niet vast waardoor we elke keer weggleden. Toen we de haven in wouden omdat we het zat waren met het anker, ging de motor niet meer in zijn achteruit! lekker makkelijk als er behoorlijk wat wind staat..
DUS, nadat we toch op de een of ander manier de boot aan de stijger hebben gekregen( zonder enige schade!!) konden we de boot schoonmaken, op zoek naar een mechanic, en wat eten. Een heerlijke Italiaanse pizza gegeten daar. We hebben de berg niet beklommen omdat we te druk waren met de problems on board. Na 2 dagen daar gebleven zijn we op de motor in 6/7 uurtjes nog net voor het donker aangekomen in een plaatsje nog net voor het vaste land van italie, op sicilië waar ik de naam niet meer van weet en waar we dan eindelijk onze furlex, ons voorste zeil onze schakelbak (zo noem ik het dan maar even) hebben laten repareren, maar nu PROFESSIONEEL! Op vulcano hadden we alleen een noodoplossing gevonden voor het niet achteruit varen. Dit duurde 3 dagen en zo gingen ons langzaam de dagen verloren, we moesten/wouden 2 oktober op cyprus aankomen, en we waren nog maar op sicilie. dus toen alles klaar was zijn we in een keer naar griekenland gezeilt, met een superwind zijnwe vlot naar het eerste haventje op griekenland gezeilt. 2 nachten was dat volgens mij. In griekenland heb je veel eilanden, waardoor de wind veel draait, wegzwakt omdat er eiland voor zijn en dat belemmerde ons in onze snelheid. en ons probleem was dat we weinig diesel meer hadden. dus met weinig wind op de teller besloten we de eerste de beste ankerbaai op te zoeken om te wachten op betere wind. weer een dag verloren.
De volgende ochtend gingen we naar Milos. een mooi eiland waar we water konden tanken, even alle was hebben gedraait en even op rust zijn gekomen. 1 nachtje zijn we daar gebleven want tanken (diesel) kon daar niet :S
Vanaf milos zijn we dan maar in een keer naar Rodhos gegaan, want er stond een goede wind en we hadden nog wel genoeg diesel voor de helft van de tocht. (niet inbegrepen dat de generator die onze stroom produceert ook nog eens de diesel erdoor jaagt) maargoed zonder al te veel op de motor te hebben gevaren zijn we 2 dagen op rodhos geweest. supermooi eiland met een oude stadt en muur eromheen van vroeger. We konden daar niet in de haven, die was vol. we moesten ankeren maar konden met het bijbootje naar land. op de laatste dag konden we wel even in de haven zodat we water en diesel konden tanken, nog wat allerlaatste boodschappen konden doen en naar cyprus konden gaan.
De tocht naar cyprus was heel saai. we hadden de hele tocht geen wind. dus het gebrom van de motor begeleide ons dag en nacht. een halve tank erdoorgejaagd en 2 nachten verder waren we dan in paphos, hier ontmoetten we onze mede rally-ers. Superaardige mensen, de meeste engelsen en 3 nederlanders. 1 duits paar maar sommige spreken ook duits. ik spreek nu voortdurend engels, maar nederlands is ook aan de orde van de dag. We konden gelukkig 5 dagen bijkomen in paphos. Helaas verveelde ons het stadtje op dag 3 al. maargoed, we vermaakten ons wel en boodschappen doen, boot schoonmaken en internetten doden de tijd.
Gepland stond dat we dinsdag 9 oktobert aan moesten komen in port said, het begin van het suez canaal. de kleinere boten gingen zondag weg, maar samen met 2 andere snellere boten gingen we maandag ochtend om 04.15 weg. we hadden een perfecte wind, waardoor we razend snel naar egypte gingen. we hadden gepland dat we er smiddags zouden zijn maar we waren er wal om 9 uur s'ochtends. de andere boten lagen al te wachten voor de ingang, want er moesten allemaal toestemming verleend worden om binnen te gaan en dat duurde nogal wat..
Maargoed, in port said hebben we alle papier gedoe afgewikkeld, visa's en toestemming om het suez canaal door te gaan. we hebben een egyptisch nummer gekocht en internet dongle.
Als je door het suez canaal wilt, krijg je een pilot aan boord. een of ander stinkegyptenaar die je zegt dat je iets naar links of naar rechts moet. de minimum snelheid is 5 miles per hour, en het enigste dat de pilot wil is sneller gaan. maar de groep had afgesproken we gaan niet harder dan 5 dus dar hielden wij ons netjes aan. ik maakte onze niet zo aardige pilot wijs, dat als we 6 mph gingen de motor zou exploderen. dat ging ongeveer zo: Motor , 6mph, BOOM! toen was ie wel wat stiller haha.
We kwamen mooi smiddags aan omdat we al om 5 uur vertrokken. Die pilots warn er al om 2 :S
Maargoed, ik zit nu op de boot, in ismailia , midden in het suez canaal en probeer de hele trip van mallorca naar hier in een blog te plaatsen.
Het is vast een lange geworden, dus sorry for that! maar nu ben ik in ieder geval met mn blog up-to-date.
Ik vertrek overmorgen naar suez, en vandaar uit gaan we naar de pyramiden!
Binnenkort weer een blog, minder lang dan!
Groeten vanuit egypte!!
Mijn broertje en oma en opa zijn aangekomen op het vliegveld. Terwijl ik nog de boot poets komen hun met de taxi aan. Een dikke knuffel van mn broertje is een leuke begroeting, ik had hem al een maand niet gezien, en als je elkaar normaal gesproken elke dag ziet is dat best lang. In de drie weken dat ze op Mallorca waren zijn we bijna tot de helft om het eiland heen gezeilt. de eerste 2 1/2 weken zijn we stap voor stap naar porto cristo gezeilt, een mooi stadje wat leeft op toerisme. Heb daar veel gezien van hoe de mensen daar wonen en leven. We hebben veel gezwommen, mooie ankerplaatsjes opgezocht en ook Palma ( de Hoofdstad) helemaal verkent. Een bustour die helemaal door Palma gaat hebben we gefilmt, en het kasteel op de berg hebben we bezocht. We hebben van het weer genoten, mn opa is van zn vliegangst af en zo knoeiden we ons door de drie weken heen.
2 dagen voordat ons bezoek terug zou vliegen zeilden we in een dag terug naar palma. Daar hadden we nog wat tijd voor Sightseeing (spel je dat zo?) en dergelijke.
De Dag van vertrek:
Met 2 taxis naar het vliegveld heengereden, waarna oma,opa en alex incheckten. Het duurde niet lang en toen was het al zover, AFSCHEID. maar goed dit afscheid is niet voor altijd maar voor sommige was het wel emotioneel. Mijn kleinste halfbroertje had het er wel even moeilijk mee dat alex weer weg moest, maar het duurde niet lang of het ging weer.
Nadat ons bezoek ons had verlaten bleven we nog 1 week in Palma. In die tijd heb ik veel aan de boot gewerkt (gepoetst, gepoetst, gepoetst en daarna nog even gepoetst)
We hielden ons bezig met het thema piraten in de buurt van Somalië, en nadat ik heel google af had gezocht naar red sea pirates, piracy etc en alleen maar grappen over "een echte schipper vaart ook in de rode zee" en andere tegen ben gekomen ben ik op zoek gegaan naar blogs van zeilers in de buurt van de rode zee. Via via (na uren lezen) kwam ik terecht op de site van Lo Brust, hij organiseert de Vasco da Gama Rally, die gaat dit jaar van Turkeije naar het eind van de rode zee. Papa en ik besloten ons bij te voegen aan de uiteindelijk 15 zeilboten. We moesten wel opschieten, want wij waren nog op mallorca in de zon aan het liggen terwijl de rest warschijnlijk al in turkeije was. We zouden ze dan ook uiteindelijk op cyprus ontmoeten, want dat was sneller. en makkelijker in verband met visa's.
We startten onze reis in een keer van Mallorca naar Sardinië. Dat was een mooi stuk met rustige zee en geen problemen. Op sardinië bleven we niet zo lang, mede omdat we een strakke planning hadden maar ook omdat het daar gewoonweg niet mooi was. De diesel was verschrikkelijk duur en de havens ook, dus 1 nacht rust was genoeg om naar Sicilië te zeilen.
De tocht naar Sicilië was nog net geen ramp, maar er ging wel wat mis. (even licht uitgedrukt)
De eerste nacht naar sicilië geen oog dicht gedaan aangezien we veel wind hadden met een te groot zeil. Toen we hem kleiner wouden maken kon de stuurautomaat het op de eenof ander manier niet meer aan en ging het roer zijn gang, we gingen helemaar de verkeerde kant op waardoor er te veel druk op de maindrop (daar waar het zeil invalt) kwam en die scheurde aan een kant kapot, verder geen ramp maargoed het grootzeil moest nog wel even verkleint worden! 5 uur later begaf de furlex het. (De rol waarmee je het voorste zeil inrolt) we kregen onze fok(voorste zeil) niet meer naar binnen en moesten hem van boven naar beneden op het dek halen. Genoeg actie voor de eerste nacht dacht ik zo.
De tweede dag kwamen we aan in een haven aan de westerse kust van Sicilië. We lieten naar onze furlex kijken en blijkbaar was er niets mis mee, te veel druk op de zeilen zijden ze..
De Maindrop heb ik samen met mn pa gemaakt en zo waren we al gauw weer ready to go. Alleen om midden in de nacht dat allemaal meegemaakt te hebben, was voor mij de eerste keer dat ik EN geen oog dicht heb gedaan EN we een zeil eruit moesten halen.
Vanuit het westen gingen we verder langs de norderlijk gelegen kust richting Vulcano. Onderweg deed de furlex het weer niet, dit keer hadden we het zeil al ingerold, maar kregen we hem er niet meer uit. dus op de motor maar doorgegaan. Toen we voor vulcano het laatste eiland passeerden kregen we te maken met een extreme valwind.
Maar laat ik jullie eerst de windmeter introduceren. De windmeter geeft de snelheid van de wind aan in knopen. (knotes) met 10-15 knopen wind gaan we het snelst, maar afhankelijk van welke kant hij komt sneller of langzamer. Maargoed met 20 knopen wind moeten we onze zeilen al kleiner maken anders gaat de boot té schuin en stuurt de stuurautomaat heel zwaar, komt er te veel druk in het zeil etc. Maargoed toen we langs dat eiland gingen hadden we eerst 28 kts , toen 18 kts, daarna 50 kts!! en toen 2!! heel apart.
Op Vulcano Stond een vulkaan ( vandaar die naam gok ik maar even). Maar voordat we ook maar een stap op land hadden gezet kwamen ons alweer de problemen tegemoet. We wouden gaan ankeren, alleen ons anker zette zich niet vast waardoor we elke keer weggleden. Toen we de haven in wouden omdat we het zat waren met het anker, ging de motor niet meer in zijn achteruit! lekker makkelijk als er behoorlijk wat wind staat..
DUS, nadat we toch op de een of ander manier de boot aan de stijger hebben gekregen( zonder enige schade!!) konden we de boot schoonmaken, op zoek naar een mechanic, en wat eten. Een heerlijke Italiaanse pizza gegeten daar. We hebben de berg niet beklommen omdat we te druk waren met de problems on board. Na 2 dagen daar gebleven zijn we op de motor in 6/7 uurtjes nog net voor het donker aangekomen in een plaatsje nog net voor het vaste land van italie, op sicilië waar ik de naam niet meer van weet en waar we dan eindelijk onze furlex, ons voorste zeil onze schakelbak (zo noem ik het dan maar even) hebben laten repareren, maar nu PROFESSIONEEL! Op vulcano hadden we alleen een noodoplossing gevonden voor het niet achteruit varen. Dit duurde 3 dagen en zo gingen ons langzaam de dagen verloren, we moesten/wouden 2 oktober op cyprus aankomen, en we waren nog maar op sicilie. dus toen alles klaar was zijn we in een keer naar griekenland gezeilt, met een superwind zijnwe vlot naar het eerste haventje op griekenland gezeilt. 2 nachten was dat volgens mij. In griekenland heb je veel eilanden, waardoor de wind veel draait, wegzwakt omdat er eiland voor zijn en dat belemmerde ons in onze snelheid. en ons probleem was dat we weinig diesel meer hadden. dus met weinig wind op de teller besloten we de eerste de beste ankerbaai op te zoeken om te wachten op betere wind. weer een dag verloren.
De volgende ochtend gingen we naar Milos. een mooi eiland waar we water konden tanken, even alle was hebben gedraait en even op rust zijn gekomen. 1 nachtje zijn we daar gebleven want tanken (diesel) kon daar niet :S
Vanaf milos zijn we dan maar in een keer naar Rodhos gegaan, want er stond een goede wind en we hadden nog wel genoeg diesel voor de helft van de tocht. (niet inbegrepen dat de generator die onze stroom produceert ook nog eens de diesel erdoor jaagt) maargoed zonder al te veel op de motor te hebben gevaren zijn we 2 dagen op rodhos geweest. supermooi eiland met een oude stadt en muur eromheen van vroeger. We konden daar niet in de haven, die was vol. we moesten ankeren maar konden met het bijbootje naar land. op de laatste dag konden we wel even in de haven zodat we water en diesel konden tanken, nog wat allerlaatste boodschappen konden doen en naar cyprus konden gaan.
De tocht naar cyprus was heel saai. we hadden de hele tocht geen wind. dus het gebrom van de motor begeleide ons dag en nacht. een halve tank erdoorgejaagd en 2 nachten verder waren we dan in paphos, hier ontmoetten we onze mede rally-ers. Superaardige mensen, de meeste engelsen en 3 nederlanders. 1 duits paar maar sommige spreken ook duits. ik spreek nu voortdurend engels, maar nederlands is ook aan de orde van de dag. We konden gelukkig 5 dagen bijkomen in paphos. Helaas verveelde ons het stadtje op dag 3 al. maargoed, we vermaakten ons wel en boodschappen doen, boot schoonmaken en internetten doden de tijd.
Gepland stond dat we dinsdag 9 oktobert aan moesten komen in port said, het begin van het suez canaal. de kleinere boten gingen zondag weg, maar samen met 2 andere snellere boten gingen we maandag ochtend om 04.15 weg. we hadden een perfecte wind, waardoor we razend snel naar egypte gingen. we hadden gepland dat we er smiddags zouden zijn maar we waren er wal om 9 uur s'ochtends. de andere boten lagen al te wachten voor de ingang, want er moesten allemaal toestemming verleend worden om binnen te gaan en dat duurde nogal wat..
Maargoed, in port said hebben we alle papier gedoe afgewikkeld, visa's en toestemming om het suez canaal door te gaan. we hebben een egyptisch nummer gekocht en internet dongle.
Als je door het suez canaal wilt, krijg je een pilot aan boord. een of ander stinkegyptenaar die je zegt dat je iets naar links of naar rechts moet. de minimum snelheid is 5 miles per hour, en het enigste dat de pilot wil is sneller gaan. maar de groep had afgesproken we gaan niet harder dan 5 dus dar hielden wij ons netjes aan. ik maakte onze niet zo aardige pilot wijs, dat als we 6 mph gingen de motor zou exploderen. dat ging ongeveer zo: Motor , 6mph, BOOM! toen was ie wel wat stiller haha.
We kwamen mooi smiddags aan omdat we al om 5 uur vertrokken. Die pilots warn er al om 2 :S
Maargoed, ik zit nu op de boot, in ismailia , midden in het suez canaal en probeer de hele trip van mallorca naar hier in een blog te plaatsen.
Het is vast een lange geworden, dus sorry for that! maar nu ben ik in ieder geval met mn blog up-to-date.
Ik vertrek overmorgen naar suez, en vandaar uit gaan we naar de pyramiden!
Binnenkort weer een blog, minder lang dan!
Groeten vanuit egypte!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
